vrijdag, 6 augustus 2010

Toen we om 6u30 ’s morgens de gordijnen opentrokken, verwelkomden ons tot onze grote verrassing donkere wolken die niet veel goeds beloofden. Ook het ontbijt, dat we normaal op het terras aten in gezelschap van de vele mussen, werd deze keer binnen geserveerd. We vroegen wat meer info aan de receptie, en die bevestigden ons dat vandaag een regenachtige en bewolkte dag zou worden. Vanaf morgen zou de zon weer volop van de partij moeten zijn.

Omdat er heel veel wind zat en de boottocht naar Mljet niet bepaald rustig zou verlopen, besloten we de wandeling uit te stellen. Veel zouden we er niet aan hebben als ik weer de hele reis zou zitten overgeven. We hadden trouwens nog een fort te bezoeken in Dubrovnik, en wilden nog eens langs wat winkeltjes slenteren.

Tot ’s middags luierden we op onze kamer met een boek en keken we naar de dreigende wolken. Echt onweer zoals die nacht in Vinjerac kregen we niet, maar het was wel voldoende om de elektriciteit af en toe eens te laten uitvallen.

We kochten tickets voor de bus en kwamen pas laat aan in Dubrovnik, want het hele verkeer was blijkbaar in de soep gedraaid en zat muurvast doordat de lichten niet meer werkten. Hoewel het een uur lopen is van ons hotel naar het oude stadscentrum, denk ik dat we toch vlugger waren geweest. Maar goed, we hadden betaald voor de tickets en vertikten het dus te voet verder te gaan.

Aan de nieuwe haven van Dubrovnik verkenden we eens de shoppingcentra, al hoef je je daar niet veel bij voor te stellen. Ze lijken in niets op de onze, en je moet echt zoeken vooraleer je ze vindt. Hier is een grote supermarkt ook een shoppingcentrum. Maar goed, ’t was plezant en je moet het toch eens gezien hebben hè.

’s Middags aten we bij een restaurantje gelegen net voor de ingang van het oude stadscentrum van Dubrovnik. Vlug ging de bediening daar niet, maar ze waren wel vriendelijk en het eten was lekker.

Omdat de regen uitbleef en de zon – ondanks het feit dat ze niet zo brandend was als de voorbije dagen – ondanks de voorspellingen toch van de partij was, liepen we op ons gemak nog eens door de straten van het oude stadcentrum. Daarna ging het richting fort van Dubrovnik, dat precies niet al te vaak bezocht werd.

We begrepen al snel waarom: voor de entree vroeg men 5 euro per persoon, en veel meer dan wat oude muren was er niet te zien. De grootste schande was nog wel dat op dat fort blijkbaar voorstellingen werden gegeven, en dat die mensen hun rommel en lampen en allerhande zomaar lieten slingeren, waardoor er van de sfeer van een oud fort niet veel overbleef. Al snel stonden we terug buiten. Geen aanrader dus.

Op het einde van de dag kregen we een beetje regen; niet genoeg om je doornat te maken, wel precies voldoende om voor een beetje verkoeling te zorgen. ’s Avonds keerden we terug naar ons hotel, en om 20u lagen we al te slapen. Niet de bedoeling, want we zouden nog eens gaan eten in het restaurant van ons hotel, maar we hadden blijkbaar heel even onze ogen gesloten en werden om 3u ’s nachts wakker. Niet bepaald een uur om nog te gaan eten, dus we draaiden ons nog eens om. Morgen zou toch alweer vroeg dag zijn, want dan staat een bezoek aan Korcula op het programma.