zondag, 22 april 2007

Na een behoorlijk slapeloze nacht (…) vertrokken we om halfnegen ’s morgens met de trein naar de luchthaven. In Brussel Zuid streken we neer bij Sam’s Café, aan het tafeltje met de zebra, voor een croissantje en een heerlijke koffie om wakker te worden. Wie daar al eens is geweest, weet dat de edele delen van de zebra wel erg goed zichtbaar zijn. Voor de grap maakte ik er een foto van, en vanaf dan zou dat de traditie worden telkens we op reis gingen met de vlieger: ontbijten in Sam’s Café en checken of de edele delen van de zebra er nog aanhangen.

Onze vlieger vertrok net voor de middag, en het was een rustige en korte vlucht naar Venetië: iets meer dan anderhalf uur vliegen. Eens daar was het zoeken naar de juiste bus, en vervolgens namen we de vaporetto (dat zijn eigenlijk wat de metro of de tram hier is, maar dan op het water) naar San Marco. Vanaf het vliegveld kon je ook rechtstreeks varen naar San Marco. Niet met een vaporetto, maar met een gele motorboot, een soort taxi op het water. Dat kostte echter 12 euro, en de bus en de vaporetto samen hadden ons slechts 4 euro gekost. Wanneer je een ticket voor de vaporetto koopt, is dat een uur geldig. Dus je stapt op en af zoveel als je zelf wilt.

We keken onze ogen uit tijdens het boottochtje, het was echt prachtig. Op San Marco aangekomen liepen we even verloren op zoek naar ons hotel, maar we zagen al snel in dat we niet goed zaten en vonden het hotel toch relatief makkelijk terug.

We logeerden in het viersterrenhotel Concordia, net aan het San Marcoplein. De mensen onthaalden ons erg vriendelijk, met drankjes en alles, en onze kamer zag er prima uit. De rest van de dag verkenden we alles rond het San Marcoplein. Venetië wordt gekenmerkt door zijn vele kleine smalle straatjes, en de vele bruggetjes die we op en af moesten. Uiteraard is er geen enkele auto te bekennen, en dat is nu eens iets wat wij daar totaal niet misten ook! Vlakbij ons hotel waren vele kleine winkeltjes, en het was heerlijk om van het ene naar het andere te kuieren. Onvoorstelbaar al die mooie dingen die ze daar verkochten! Ik voelde reeds aan dat we huiswaarts zouden gaan met heel veel souveniertjes.

’s Avonds zochten we een restaurantje uit en aten we – je raad het nooit – pizza natuurlijk! Voor vijf euro heb je daar een pizza die je met moeite op krijgt. Je moet wel betalen voor het bezetten en betalen van een tafeltje, en de fooi zit ook al in de prijs inbegrepen. Dus wanneer je ervoor kiest om aan een tafeltje te gaan zitten, zorg er dan voor dat je het ook echt gaat gebruiken, niet alleen voor een drankje bijvoorbeeld. Anders betaal je meer voor het gebruik van het tafeltje, dan voor je drankjes!

Om de dag af te sluiten maakten we nog een romantische avondwandeling door Venetië, en uiteraard verdwaalden we. Gelukkig had ik een kaart mee, en deze bracht ons terug naar ons hotel. Dat heb je dus wel makkelijk: al die kleine straatjes beginnen op den duur op elkaar te gelijken, en voor je het weet ben je verdwaald. Moe en voldaan begonnen we aan onze eerste nacht in de stad van de liefde.